HELIOCAPS

Karasal yüzeye ulaşan ultraviyole radyasyon UVB ve UVA ışınlarına sahiptir. Her iki radyasyon tipi de oksidatif strese neden olan ve serbest radikallere yol açan oksidatif stres ve serbest radikalleri indükler, cilde hasar verir, foto belirteçlere (lekeler, kırışıklıklar, sıkılık kaybı, sarkma…) yol açar ve sonuç olarak deri kanserinin oluşumuna sebep olur.

UVB radyasyonu sadece yüzeysel deri tabakalarına (epidermis) ulaşır, ancak DNA mutasyonuna neden olan DNA mutasyonuna bağlı olarak daha büyük bir karsinojenik potansiyele sahip olabilir ve cilt kanserini bir olasılık haline getirebilir.

UVA radyasyonu, dermise kadar daha derin cilt katmanlarına ulaşır. Cilt kanserinin gelişiminde dolaylı olarak katkıda bulunur ve kolajen lifleri ve elastini yok eden enzim büyümesini indükler ve kutanöz görüntülemeye neden olur. Yüksek UV radyasyonu ışınlarına maruz kalmak, kızarıklıklara ve yaygın olarak güneş yanıkları olarak adlandırılan deri iltihabına neden olur.

IR and VIS radyasyonları cildin daha derin katmanlarına ulaşır ve serbest radikal oluşumunu teşvik eder, ciltte hasara neden olur, bu da lekeleri arttırır. Ayrıca, RUV eyleminin DNA üzerinde güçlendirilmesi ve cilt kanserinin gelişmesini teşvik ettiği kanıtlanmıştır.

IR radyasyonu (IRA ile birlikte), cilde ulaşan güneş radyasyonunun üçte birinden fazlasını temsil eder. Genellikle kolajen liflerini etkiler, kırışıklıkların ve kütanöz sarkmanın ortaya çıkmasına katkıda bulunur. IR radyasyonu, ısıl vuruşlara neden olan kötü bir termal etkiye sahiptir.

VIS radyasyonu insan gözü tarafından görülebilir ve kutanöz kızarmaya katkıda bulunur, fakat çoğunlukla cilt lekelerinin artmasından veya kötüleşmesinden büyük ölçüde sorumlu olduğu gözlemlenmiştir.